සිහින ලෝගුව👩‍🎓

දහසක් දේ හිතාන මෙහෙ                 ආවාට

උහුලනු කෙසේ දැනෙනා බර          හැමදාම

ගෙදර අය නිසා ගිනිගෙන               දැවුනාට

මට නම් සිතේ හැමදේ හැරදා              යන්ට

දහස්වසක් පාසල් ගොස්                     ආවාට

සිතුවේ එදවස් නීරස බව                    ජීවයට

නමුත් දැනේ මී පැණිරස ගිය                 කලට

දැන් නම් සිතේ කල්කදුරක් සේ               දිවට

යන්නට තිබෙන දිවිමග තව බෝ            දුරය

හැරෙන්නට සිතේ කලකිරිලා              ජීවිතය

වැනෙන්නට කල් නොවේ මේ බව      සිතුවාය 

තෙවසරයි ගියේ මම හති                   දැම්මාය

ලෝකය නිතර කීවත් හිස් බස්               නිවට

ඇවිදින් බලා ගියවිට තේරෙයි                සිතට

කියනා තරම් පහසුව නෑ මෙය               ගන්ට

උපාධිය නිසා මනසින් මම                  වැටුනාය

විභාග පැවරුම් ප්‍රශ්නාවලි          ගොඩගැහිලා

ජීවන බරද ඒ මතටම                           පැටවීලා

එක් හදවතක් මේ හැමදේ                        දරාලා

කොහොමද ඉන්නෙ මේ කිසිවක්  නොඉවසාලා

ගෙදර යන්න හිතෙනව මට බෑ                 ඉන්න

කන්නට රසට එක වේලක් නෑ                මෙතන

සිත සවි නොමැත ඉවසාගෙන                    ඉන්න

හැරදා යන්න හිතෙනව මට                     උපාධිය 

  

                                                 ✍️තිළිණි වික්‍රමසිංහ